Ik heb er niet bepaald een geheim van gemaakt dat ik geen grote quinoa fan ben. Het is niet omdat iets gepromoot wordt als gezond dat ik het ook zomaar ga eten. Ik ben en blijf vooral een bourgondiër en het moet lekker zijn. Ik heb vroeger hier nog al een quinoa gerecht geplaatst dat ik best wel lekker vond maar eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik dat gerecht sindsdien niet meer heb gemaakt. Maar ik ben ook wel grote voorstander van variatie dus bleef ik wel nadenken over andere opties. Gisteren maakte ik pesto. Royaal olijfolie, geutje truffel olie (optioneel maar heel lekker), volledig potje verse basilicum (klein potje), handvol bio verse spinazie, teentje look, geroosterde pijnboompitten (ik bedek doorgaans een middelgrote braadpan), snuifje himalayazout, zwarte peper, kurkuma en flink stuk geraspte parmezaan (ik gebruik 1/3 tot 1/2 blok volgens smaak). Dit alles in de blender, proeven of er nog iets van kruiden, olie of kaas bij moet en klaar. Idee was dit te eten met volkoren pasta maar ik dacht ineens om toch eens te proberen met quinoa en wonderlijk genoeg vond ik het heerlijk. Vermoedelijk omdat pesto toch wel een vrij sterke smaak heeft en overweegt in dit gerecht. Ik heb het gisteren niet gedaan maar champignons gebakken in beetje olijfolie (op laag vuur) en afwerken met zout, peper en vleugje citroen sap zou heerlijk passen bij dit gerecht dat anders wel eentonig kan uitvallen vind ik. Deze middag eet ik koud restje op 😉
Als je trouwens merkt dat het heel moeilijk is om de pesto te mixen en je vindt de smaak van de olijfolie te sterk dan kan je ook een paar lepels gezouten water toevoegen. Ik heb die truc eens toegepast toen ik water aan het koken was voor de pasta bij de pesto. Zeker niet te veel maar helpt wel bij het mixen!
